Een vrouw bezit naast bank- en spaartegoeden, vorderingen en beleggingen ook cryptovaluta. Zij meent dat deze cryptovaluta niet behoren tot haar belastbare box-3-vermogen, omdat het civielrechtelijk geen vermogensrechten zouden zijn. De Hoge Raad bevestigt echter het oordeel van Hof Amsterdam. Het begrip ‘overige vermogensrechten’ dat in de Wet IB 2001 wordt gehanteerd, is ruimer dan het civiele begrip ‘vermogensrecht’. Cryptovaluta vertegenwoordigen een economische waarde en zijn overdraagbaar. Het hof heeft daarom terecht geoordeeld dat de cryptovaluta tot het box-3-vermogen van de vrouw behoren.

De economische waarde van een positie in cryptovaluta – althans het vermogen van de gebruiker om in ruil voor die positie een tegenprestatie te verkrijgen – blijkt uit het feit dat cryptovaluta kunnen worden verkocht en gekocht. De overdraagbaarheid blijkt uit het feit dat de levering van de cryptovaluta kan plaatsvinden door het verzenden daarvan van de ene wallet naar de andere wallet (en registratie van die transactie in de ‘distributed ledger’). Een dergelijke positie kan de rechthebbende ervan ook stoffelijk voordeel verschaffen, bijvoorbeeld door de waarde ervan te verzilveren in de vorm van een opbrengst bij verkoop. Door deze eigenschappen behoren de cryptovaluta tot het box-3-vermogen van de vrouw.