Als een bv of vof belastingschulden niet meer kan betalen, moet de bestuurder dit binnen twee weken melden bij de Ontvanger van de Belastingdienst. Doet de bestuurder dat niet, dan kan de Ontvanger hem op grond van een rechtsvermoeden van onbehoorlijk bestuur hoofdelijk aansprakelijk stellen voor de onbetaalde naheffingsaanslagen. Daarbij blijkt het in praktijk vrijwel onmogelijk om aan die aansprakelijkheid te ontkomen. Voor loonbelastingschulden berust dit op een bewuste keuze van de wetgever in de Invorderingswet 1990. Maar geldt dat ook voor omzetbelastingschulden, waarop de Europese regels van toepassing zijn?

De Hoge Raad heeft hierover onlangs vragen gesteld aan het Europese Hof van Justitie. Dit omdat een maatregel die leidt tot onvoorwaardelijke aansprakelijkheid verder gaat dan noodzakelijk voor de bescherming van de rechten van de schatkist en daarmee onevenredig kan zijn. De Hoge Raad vraagt het hof daarom of de hierboven beschreven – op een rechtsvermoeden gebaseerde en niet weerlegbare – aansprakelijkheid van een bestuurder strijdig is met het Unierechtelijke evenredigheidsbeginsel. Ook wil de Hoge Raad weten of het daarbij nog uitmaakt of de bestuurder voldoende zorgvuldig en te goeder trouw heeft gehandeld en of zijn betrokkenheid bij misbruik of fraude is uitgesloten.

Belang voor de praktijk
Als blijkt dat de bepalingen uit de Invorderingswet 1990 in strijd zijn met Europees recht, is dat een belangrijke streep door de rekening voor de Ontvanger bij de invordering van omzetbelastingschulden. Dit zou dan ook voor loonheffingsschulden moeten gelden, maar daarvoor is dan eerst een wetswijziging noodzakelijk.