Er is een gerichte vrijstelling voor de vergoeding en verstrekking van outplacement. Hieronder worden alle diensten en adviezen voor de werknemer verstaan om een passende nieuwe werkkring te vinden door kennis en vaardigheden te verbeteren. Een werknemer gaat met ingang van 1 december 2022 uit dienst en heeft recht op een outplacementtraject. Dit wordt op 15 september 2022 in een beëindigingsovereenkomst vastgelegd. Het outplacementtraject eindigt in 2023. De werkgever ontvangt en betaalt de facturen hiervoor in 2023. Mag de ex-werkgever de outplacementkosten aanwijzen als eindheffingsbestanddeel en onbelast vergoeden?

In het voorbeeld eindigt het outplacementtraject in 2023. De werkgever ontvangt en betaalt de facturen hiervoor in 2023. De ex-werknemer geniet in 2023 geen loon uit tegenwoordige dienstbetrekking meer van de ex-werkgever. Dat is echter wel een voorwaarde om de vergoeding te kunnen aanwijzen als eindheffingsbestanddeel en gebruik te maken van de gerichte vrijstelling of de vrije ruimte. Het outplacementtraject is echter onvoorwaardelijk toegekend bij de beëindigingsovereenkomst op 15 september 2023. Daarom ligt het genietingsmoment vóór het einde van de dienstbetrekking en is de gerichte vrijstelling voor outplacementkosten van toepassing. In dat geval maakt het geen verschil of de werknemer het outplacementtraject start vóór of na de uitdiensttreding. Ook maakt het niet uit of het traject voortijdig eindigt, bijvoorbeeld als de werknemer een nieuwe dienstbetrekking krijgt. Het genietingstijdstip is bepalend en dat is het moment van onvoorwaardelijke toekenning, ongeacht wanneer de werknemer het traject start. Een en ander is terug te lezen in de Handreiking Outplacementkosten.