Een werkgever heeft een elektrische auto ter beschikking gesteld aan een werknemer, die de auto bij zijn woning oplaadt. Wat mag de werkgever in die situatie onbelast vergoeden? Volgens de Belastingdienst kan de werkgever de werkelijke uitgaven van de werknemer onbelast vergoeden. Er is sprake van een vergoeding van intermediaire kosten. Het gaat hierbij om de integrale kostprijs van de elektriciteit, die wordt bepaald door de variabele en vaste kosten van de werknemer te delen door het aantal door de werknemer verbruikte kWh. Hierbij kan ook rekening worden gehouden met een evenredig deel van de afschrijving van zonnepanelen.

De afschrijvingstermijn van zonnepanelen is doorgaans 20 jaar. Het prijsplafond voor energie kan de integrale kostprijs verlagen, waardoor de onbelaste vergoeding die de werkgever kan geven ook lager wordt. Ook is het mogelijk dat een werkgever en een werknemer zakelijke afspraken maken over de doorlevering van energie. Deze transactie vindt plaats buiten de loonsfeer en de vergoeding is dan ook onbelast. Bij deze zakelijke transactie kan de werknemer ook de door zonnepanelen opgewekte energie meeleveren.

Het is aan de inspecteur om aannemelijk te maken dat er sprake is van een hogere vergoeding dan een vergoeding onder zakelijke voorwaarden of van een vergoeding van de intermediaire kosten. Het meerdere is dan belast loon. De vergoeding behoort dan niet tot het loon, voor zover de werkgever het bedrag aannemelijk maakt van de integrale kostprijs van de door- en meegeleverde energie (intermediaire kosten) of van een vergoeding van die energie onder zakelijke voorwaarden.