Een vrouw geeft in haar IB-aangifte 2018 renteaftrek aan voor de hypotheek op de woning, waar zij woonde met haar ex-partner, die op 17 mei 2018 was vertrokken. Uit de echtscheidingsbeschikking blijkt dat zij ieder de helft van de vaste eigenaarslasten van de woning moeten dragen. Bij de aanslagoplegging in januari 2020 volgt de inspecteur de IB-aangifte 2018. De vrouw verzoekt de inspecteur vervolgens om haar aanslag te corrigeren, omdat zij meer dan 50% hypotheekrente in aftrek heeft gebracht. De inspecteur vat het verzoek op als een verzoek om ambtshalve herziening van de aanslag en legt een navorderingsaanslag op.

De vrouw meent dat de inspecteur geen navorderingsaanslag kan opleggen, omdat hij niet beschikt over een nieuw feit. Rechtbank Noord-Holland oordeelt echter dat het verzoek van de vrouw om de aanslag te corrigeren, een nieuw feit is op grond waarvan de inspecteur een navorderingsaanslag mocht opleggen. De inspecteur had weliswaar bij het narekenen van de bij de aangifte ingediende gegevens al kunnen weten dat meer dan 50% hypotheekrente was afgetrokken, maar de op hem rustende onderzoeksplicht gaat niet zover dat hij deze berekening had moeten maken. Er is geen sprake van een ambtelijk verzuim dat aan de navordering in de weg staat.