Partijen hebben een overeenkomst gesloten, waarbij de opdrachtnemer (agent) het recht heeft om in een bepaald gebied namens de opdrachtgever zaken te verkopen. Hiervoor ontvangt hij een commissie. Een dergelijke overeenkomst is geen arbeidsovereenkomst, maar moet worden gezien als een agentuurovereenkomst, die in een aparte afdeling in de wet is geregeld. Tussen partijen ontstaat een geschil; kan de opdrachtgever de overeenkomst al dan niet opzeggen en in hoeverre is de agent gebonden aan het concurrentiebeding? Hij wil namelijk hetzelfde product voor een andere partij gaan vertegenwoordigen en vraagt daarom advies aan Fiscount Juristen.

Een concurrentiebeding is net als in het arbeidsrecht wettelijk geregeld en mag niet langer duren dan 2 jaar. Een meevaller voor deze agent – waar hij niet van op de hoogte was – is dat hij recht heeft op een klantenvergoeding (ook wel goodwillvergoeding genoemd). Het recht op deze vergoeding is wettelijk geregeld.

Indekpoging mislukt
In de overeenkomst heeft de opdrachtgever opgenomen dat de agent bij beëindiging van de overeenkomst nergens meer recht op heeft. De opdrachtgever dacht zich hiermee goed te hebben ingedekt, door in de overeenkomst op te nemen dat er ‘geen commissie, geen vergoeding van inkomstenderving of iedere andere vergoeding is verschuldigd na afloop van het contract’. Maar hier is deze agent/opdrachtnemer niet aan gebonden. In de wet is namelijk geregeld dat hij recht heeft op een klantenvergoeding en dat dit dwingend recht is. Met andere woorden: dit kan niet worden uitgesloten. De focus van de adviesvraag lag in deze zaak initieel anders – opzegging overeenkomst en gehouden zijn aan het concurrentiebeding – maar het recht op de klantenvergoeding was voor deze opdrachtnemer wel degelijk een prettige ‘bijvangst’.