De meeste huwelijken in Nederland zijn gesloten in gemeenschap van goederen. Bij echtscheiding moet de gemeenschap dan 50/50 worden verdeeld. Onder die te verdelen bezittingen valt ook een lijfrentepolis of bankspaarlijfrente die een van de echtgenoten heeft. Het verdelen van de waarde van een lijfrente kan zonder belastingheffing plaatsvinden. Hierbij geef je de bank of verzekeraar waar de lijfrente loopt de opdracht om de lijfrente uit te splitsen en te verdelen tussen de twee ex-echtgenoten. De ex-partner wordt dan verzekeringnemer dan wel rekeninghouder van de helft van de waarde van de lijfrente van de partner die de lijfrente destijds heeft afgesloten.

Partijen kunnen besluiten dat de ene partner de lijfrente houdt en dat de andere partner een geldsom of andere vermogenswaardes ontvangt ter waarde van de helft van de lijfrente. Dat besluit heeft wel fiscale gevolgen. Het bedrag dat de andere partner ontvangt wordt dan namelijk tot zijn of haar inkomen gerekend. Aan de andere kant kan het als vergoeding betaalde bedrag voor de lijfrente als persoonsgebonden aftrek worden afgetrokken van zijn of haar inkomen.

Tip

Wil je deze situatie voorkomen? Dan is het handig dat beide partners tot het einde van het jaar van scheiding fiscale partners blijven. Maar ook dat is niet altijd gewenst.